Dag 12, toch nog strand

Vanmorgen de dag gestart met een uitgebreid pannenkoeken ontbijt, want Jasmin was ook op tijd uit bed. Niet omdat ze daar nou zin in had, maar het duurde zolang voor de jongens na de vroege voeding in slaap vielen, dat het de moeite niet was om terug in bed te gaan. En als we met z'n 2-en zijn, hebben we wat meer mogelijkheden qua ontbijt. Want nu ging oma sinaasappelen uitpersen, en Jasmin bakte de pancakes. Omdat Louis niet te veel melk mag, werden ze gebakken met kokosmelk. Lekker hoor, zijn ze al wat zoet van zichzelf, en met wat verse aardbeien er op, jammiejammie.

Dat sinaasappelen persen was nog een heel gedoe, ik had het van de week al eerder gedaan, met gevaar voor eigen leven. Ja zeker, want Louis had de laatste keer afgewassen, en toen voor het gemak ook het motorgedeelte in de bak met water gegooid. Dus we hebben dat eerst helemaal laten drogen, en toen maar weer in gebruik genomen. Allemaal plastic, dus wat kan er gebeuren? Hooguit de stoppen er uit. Dus ik voorzichtig de stekker in dat rare Australische stopcontact gestoken, en nee hoor, hij deed helemaal niks. Haha, ik had de schakelaar bij het stopcontact nog niet omgezet. Want ze hebben hier bij ieder stopcontact een aparte aan en uit schakelaar. En ja zowaar, hij deed het nog, en geen stoppen eruit. Dus je ziet, ik sta aan vele gevaren bloot! Wat hier ook link is, je loopt continue op blote voeten, alleen buiten op straat heb jes choenen aan. Maar Louis heeft diverse voertuigen, waaronder een driewieler en een piratenschip op wielen. Daar zitten natuurlijk geen achteruitkijkspiegels op, dus hij raast overal langs, dwars door het huis en over het dek. Nou, ik verzeker je, als je voeten overreden worden door een piratenschip, is dat au-au!

Na het ontbijt even contact met tante Brooke, hoe laat Louis kan komen. Ach, dat is jammer, ze moet onverwacht werken. Dan gaan de plannen er iets anders uitzien, eerst een 2e hands babywipper ophalen, en bij de supermarkt 2 dozen luiers van de aanbieding, en dan naar de speelplek vlak bij het strand. Louis gaat eerst in de speeltuin. Omdat het vannacht zo geregend heeft, is het daar op sommige plekken nogal nat, dus hij ziet er binnen de kortste keren uit als een varken dat in de modder heeft gespeeld. We snoepen even een stukje lekkere koek, en krijgen meteen gezelschap van een ibis, die lopen hier gewoon rond en doen net als bij ons de zeemeeuwen, ze snaaien het eten zowat uit je hand.Terwijl Jasmin een rondje met de wagen loopt, zodat Ed en Tom in slaap vallen, gaan Louis en ik naar het strand, wordt ie vanzelf weer schoon! Nou houdt Louis niet van golven, maar hij moet er toch aan leren wennen, en er zijn niet veel golven vandaag, dus even doorbijten, oma wil met haar voeten in het water hebben gestaan. Dan snel met oma's sandalen in de hand naar droger oorden, en zowaar, we hebben even in het zand kunnen spelen. Al keek hij regelmatig achter zich, of die golven er nog waren. Als mama er weer is, wil zij ook even met Louis op het strand, dus hij gaat met haar mee, maar blijft het niet fijn vinden. Rustig opbouwen maar. Bij het schoenen aan doen, komt er nog een Bush Turkey voorbij, ook deze zijn hondsbrutaal.

Thuis lunchen, en dan naar bed met de kleintjes. Louis slaap helaas niet vanmiddag, om 3 uur is iedereen weer paraat. Jasmin maakt voor het diner een lamsbout met gegrilde groenten en een heerlijke rode wijnsaus. We snoepen hier met mate, maar we eten heerlijk en uitgebreid. Helaas valt het met de drank wat tegen. ;) We hadden een lekker flesje witte wijn, en we zouden dat van de week opmaken bij de boerenkool. Ik geef toe, niet echt een combi. Net toen Jasmin de glazen op tafel zette, vroeg ik: was dat niet voor de ossobuco bestemd? Oja, goed dat je het zegt, en weg was de wijn, terug in de fles. En de rode wijn zat vanavond in de saus. Nee, dronken worden zal ik hier niet. Gelukkig weten de lezers van dit log, dat ik een wijntje lekker vind, maar hooguit 1 x per week,en dan nog, als ik het niet heb, mis ik het niet. Vind het in het eten wel zo lekker! Ik houd me bij thee en af en toe vers sap, daar doe ik het prima op.

En nu ligt bijna iedereen op bed, het huis is weer aan kant, het zand is van de vloer, en oma heeft tijd om het dagelijkse verhaaltje te schrijven.

Morgen dus op pad naar een vriendin van Jasmin, maar er wordt regen voorspelt, en we zouden een ontmoeting hebben halverwege in een speeltuin. Dus even afwachten of dat allemaal wel doorgaat. Zo blijft iedere dag verrassend!

Dag 11, rustig thuis

Vandaag weer heerlijk weer, we hebben de ochtend op de veranda doorgebracht. Nu er hekjes staan voor de brug en de trap, kan Louis er lekker spelen. Jasmin is vanmorgen vroeg nog even een aankoop, die ze via Marktplaats gedaan heeft, op gaan halen in Coolum. We zouden dat combineren met een wandeling langs de boardwalk, maar de dame was alleen maar thuis voor half 9 of na 13:00, en dat zijn niet echt tijden dat je gaat wandelen, want van13-15 wordt er hier meestal geslapen. Dus ze is even snel op en neer gegaan, terwijl oma de wacht hield en met Louis samen ontbeet. Dat is natuurlijk wel fijn, met een extra iemand in huis, kan je nog eens even weg.

Tussen de middag hebben we brood met eiersalade en kaas gegeten, een voor Australische begrippen wat karige lunch. Ik had er dan ook nog maar wat rauwkost en augurken bijgedaan, want Louis en Jasmin zijn gek op augurken.

Eerst Louis in bed, en na een half uur gezang, valt hij zowaar in slaap. Net voor dat moment zegt Jasmin, zullen we naar het strand bij Noosa gaan, het is zulk heerlijk weer, en niemand wil slapen. En ja hoor, ze heeft het nog niet gezegd, of ze vallen allemaal ter plekke in slaap, en dan gaat Jasmin ook maar voor een tukkie. Pas om 15 uur wordt iedereen wakker, en dan is het te laat om nog te gaan. Voor dat iedereen gevoed en wel in de auto zit, ben je zo een uur verder, en tegen 17 uur begint het al donker te worden. Nu ja, volgende keer beter.

Als avondeten maken we pasteitjes met een vulling van het restje ossobuco, worteltjes en doperwten erbij, en nog voor ieder een stukje maiskolf. De pasteitjes heb ik gebakken terwijl iedereen sliep, en vlak voor het eten maakt Jasmin de vulling. Zo, dan zijn we bijna door de voorraden heen, en morgen gaan we dan ook boodschappen doen. We maken na het eten een menu voor de komende dagen, en de bijbehorende boodschappenlijst. Als de kinderen in bed liggen, maak ik nog een toetje van aardbeien, met geraspte chocola en slagroom. Iedere dag wat lekkers hoor, anders vallen we teveel af! Louis gaat morgen bij tante Brooke spelen, dus wij gaan met de tweeling boodschappen doen, hopelijk willen ze een beetje slapen in de auto.

Vrijdag gaan we naar een park, waar we een vriendin van Jasmin ontmoeten. Dat park is namelijk halverwege voor beide partijen. En de kinderen kunnen dan lekker hun gang gaan.Voor het weekend nog geen concrete plannen, hangt ook van het weer af. Jasmin wil graag een keer zwemmen in de rivier, dat is prettiger dan in de oceaan. Oma heeft haar badpak niet mee, geen punt, blijf ik wel bij Ed en Tom zitten.

Dag 10, schilderij

Vanmorgen was iedereen helaas weer vroeg wakker, dat is te zeggen, 6:30, niet idioot vroeg, maar toch..... Vannacht heeft het weer even flink geregend, maar toen het eenmaal goed licht was, kwam de zon er ook gelijk door. Als eerste een was aangezet, en daarna alles een beetje opgeruimd, omdat er visite komt. Maar het meest spannende is natuurlijk de start van Louis' zindelijkheidstraining. Potje staat keurig klaar in de kamer, en nu maar hopen dat hij met onze aansporingen er wat van snapt. De eerste plasjes gaan mis, maar dan lijkt hij het wel een beetje te begrijpen, en ook wij zien het wat beter aankomen. Bij iedere geslaagde poging krijgt hij een stikker om op te plakken op het “scorebord”, en als hij er voldoende heeft, gaan we een ijsje halen bij McMartins. Nou, dat spreekt hem wel aan! Het is nog een hele prestatie dat het redelijk lukt, want hij heeft zijn vriendje te spelen en dat leidt hem behoorlijk af.

Omdat het mooi weer is gaan we buiten op de veranda zitten, en maken de 2 jongens een schilderij. Oma heeft eerst met onderdelen van de oude box de veranda kindproof gemaakt. Anders hollen ze zo de straat op, of vallen van de trap. Moest daarvoor nog wel even in het schuurtje van de kapitein naar een paar stukken touw zoeken. Maar de boel zit vast in ieder geval. Ja Evert, ik weet het, het zijn oude wijven knopen, maar het blijft zitten, en je moeder is zo langzamerhand toch ook een oud wijf! Zelfs de tweeling zit even lekker buiten. Het schilderij wordt prachtig, al vraag ik me wel af,of er niet meer verf op de kinderen zit, dan op het papier.

's Middags krijgen we wind uit het noorden, wat hier betekend dat het warm wordt. De lange broek wordt verwisseld voor een short. De was droogt uiteraard ook goed! De lunch is: okonomiyaki. Opa zou zeggen: gooi maar achter in m'n bakkie! Maar het klinkt enger dan het is, het is gewoon een groente pannenkoek. Nienke, prima geschikt om groente te verstoppen ;)

Als we de kinderen voor de middagdut in bed hebben, besluiten we een paar kasten op te ruimen, en Jasmin maakt alvast de ossobuco klaar voor vanavond. Omdat Louis al 5 stikkers heeft, gaat Jasmin met hem een ijsje halen, en voor oma, die thuis blijft om op te passen, nemen ze een bakje aardbeien mee.

We eten al zeer bijtijds, want die middagdut van Louis bestond uit luidkeels staan zingen in zijn bed, en hij is dus zo gaar als boter. Zijn avondeten gaat er nauwelijks in, zelfs in bad wil hij niet, maar we klaren de klus. Als Jasmin de tweeling voedt voor de nacht, maak ik nog een toetje, aardbeien met Griekse yoghurt en honing.

Nu even bijkomen met een beker thee, in onze tapijtloze kamer. Maakt trouwens makkelijk schoon, geen kleden op de vloer. Maar het leeggooien van de bak met duplo maakt wel een klere herrie nu, we hebben de helft van de blokjes dan ook maar even naar elders verhuisd.

Dag 9, boerenkool met worst

Maandagmorgen en zowaar, iedereen slaapt uit, behalve oma en Jasmin. Toch weer even de kachel aan, al was het vannacht niet zo koud als gisteren. Pas om 7:45 wordt Louis wakker. Wat toch een hele verbetering is met 6:30, wat meer gebruikelijk is. We ontbijten met krentenbrood, dat wordt hier 2 keer zo dik gesneden als bij ons, dus aan 1 sneetje heb je genoeg!

Wat gaan we doen vandaag? Er is wel iets georganiseerd door een van de moeders van de speelgroep, maar dat start al over 10 minuten, en het is een kwartier rijden, en de baby's hebben continue honger. Bovendien is het stralend weer, dus we gaan aan de wandel. Dat gaat als volgt: op de tweelingwagen wordt 1 wagenbak gemonteerd, en een wandelwagenstoel voor Louis. De jongens gaan met z'n 2-en in de bak, met de voeten ieder aan een eind, en Louis dus in het zitgedeelte. Nou, dan heb je inclusief de wagen zelf, toch zo'n 40 kg te duwen. Vooral bergaf is lastig, want dan moet je ervoor zorgen, dat je niet met een vaart naar beneden roetjst. Dus we houden allebei het handvat vast en dalen af. Bergop duwen we met z'n 2-en, en zo hebben we allebei onze work-out wel gehad vandaag. We passeren de eerste speelplek, waar ze net aan het werk zijn om een nieuwe laag speelgrond aan te brengen. Voor Louis natuurlijk kaassie, even naar de machines kijken. Door naar de 2e speelplaats, die meer geschikt is voor kleinere kinderen. Louis en oma gaan samen schommelen, hij komt dan naar me toe: oma help you? Hij bedoeld oma help me, maar hij praat nog niet over zichzelf in de eerste persoon. En op de schommel is het: Higher oma! Hij verstaat oma's Nederlands redelijk goed, oma praat zoveel mogelijk Nederlands met hem. Ik had erg de neiging om ook in het Engels te praten, maar Jasmin wees me daarop, en nu ben ik dus heel bewust Nederlands aan het praten. Ze horen hier toch wel aan je accent dat je geen Ozzie bent, dus daar hoef ik geen Engels voor te spreken. Toen we zaterdag op de markt waren, en bloemen kochten, zei Louis oma tegen mij, waarop de bloemenman vroeg: kom je uit Holland? Nou verkocht de man lelies waarvoor hij zelf de bollen in Nederland haalt ieder jaar, dus misschien telt dat niet helemaal, maar toch, je valt gelijk door de mand. En anders wel door gestuntel met geld, want de munten zien er heel anders uit dan bij ons, voor je door hebt wat 50 cent is, of een dollar....

Maar goed, Louis heeft fijn gespeeld, de jongens gedronken, en dan weer terug naar huis. Inmiddels is de machine klaar bij de 1e speelplaats, en spelen we daar ook nog even. Het laatste stuk is het zwaarste, want de straat waaraan Jasmin en Evert wonen, gaat zeer steil omhoog.

Nounou, het is vandaag wel een verslag met hindernissen/onderbrekingen. Eerst alle tapijten opgerold, want morgen beginnen we aan een nieuw avontuur, Louis zindelijk zien te krijgen. Weer even verder tikken, en dan Jasmin helpen met de tweeling naar bed brengen, nu nog een oude kaart van Nederland inlijsten, en zie, de rust is weer gekeerd in huize Vandenberg en oma kan verder tikken.

Waar was ik gebleven? O,ja, de steile straat. Enfin, eenmaal thuis lagen de jongens hand in hand in de kinderwagen. Maar we zijn wel tot de conclusie gekomen, dat ze zo gegroeid zijn, dat het niet meer gaat, met z'n 2-en in 1 bak. Dus of met 2 maxicosies er op, en Louis op z'n skateboard, of 1 van de 2 in de draagzak, de bak er op en het zitje voor Louis. Of, als je met z'n 2-en bent, 2 kinderwagens mee.

(Even een hap van de kwarktaart nemen hoor), want die heeft Jasmin weten te fabrieken in alle drukte. Oma heeft dit keer gekookt, boerenkool, die moest ik zelf snijden, want de magische machine was in gebruik voor de kwarktaart. Met worst, en die heeft oma op de barbecue gebakken. Jaja, het wordt nog eens wat met deze oma. Zoals jullie op de foto kunnen zien, wordt boerenkool hier, ook al is het winter, in een luchtige outfit genuttigd. De temperatuur van vandaag weet ik niet precies, maar ik heb gewoon in mijn T-shirt buiten gelopen, dus ik schat rond de 23 graden.

Avontuurlijker dan dit, voor het eerst zelf barbecueën, zal het denk ik niet worden, want erg veel er op uit gaan lukt gewoon niet. De vorige keer, toen Louis was geboren, ging ik nog regelmatig alleen aan de wandel, maar nu is er altijd wel een kind wat aandacht behoeft. Maakt niet uit, ik ben hier ook niet om avonturen te beleven, maar van de kleinkinderen te genieten. Maar voor de lezers is het misschien wat saai, ik probeer in ieder geval wel elke dag een leuk verhaal te maken. Voor avonturen verwijs ik alvast naar onze volgende vakantie op de Bosrand in Speuld, want, je gelooft het of niet, daar hebben we iedere dag wel wat aan de hand.

Dag 8, zondag=rustdag

Na een hele koude nacht, het was 7 graden buiten en in huis niet meer dan 10, (ik heb er dan ook een dekbed bijgepakt), werd Louis om 6:30 wakker. Jasses, ik had helemaal geen zin om uit mijn lekkere warme hol te komen! Maar ja, niet getreuzeld, voor iedereen wakker is geroepen, oma snel op haar lekker warme sokken naar beneden. Geen vieze broek, dat scheelde weer. Ook Louis warm aangekleed, en naar boven. Hij wilde weer pannenkoeken voor het ontbijt. Nou, vandaag gewoon havermout hoor, het kan ook te gek. Oma een kommetje muesli met yoghurt en mandarijn en een beker thee. We waren nog net niet klaar, toen kwam mama al boven en heeft voor ons de airco aan gezet, maar dan op verwarmen. Opa Mart zou zeggen: even een blasie er door. De jongetjes lagen nog te slapen, dus mama heeft ook rustig ontbeten, en Louis heeft zelfs een 2e kom pap gegeten! Jasmin heeft een goede nacht gehad, en dan voelt een mens zich natuurlijk gelijk een stuk beter! Inmiddels scheen buiten al weer volop de zon, en kon de luierwas naar buiten.

Jasmin had op de Australische marktplaats een plankje voor aan de kinderwagen gekocht, en is dat in de loop van de ochtend samen met Louis gaan halen. Ze noemen dat een skateboard, en Louis wilde dat gelijk uit proberen bij terugkomst, maar helaas, er moest eerst gevoederd worden, om het zo maar eens te zeggen. Toen was hij het gelukkig weer even vergeten, want papa belde ook op en dat was natuurlijk belangrijker.

Als lunch maakte Jasmin een soort saucijzenbroodjes, en nog een restje soep van gisteren voor de liefhebber. Daarna gingen de jongens alle 3 naar bed, en zowaar, ook alle 3 sliepen ze! Jasmin maakte van de gelegenheid gebruik om eens uitgebreid voor zichzelf te zorgen, en oma hield de wacht, met een goed boek. Daarna koekjes bakken, en dan is het alweer tijd voor de volgende eetronde van Ed en Tom. Louis was ook wakker geworden, en wilde een versgebakken koekje als tussendoortje.

En dan denkt hij op eens weer aan het “skateboard” en dus gaan we even naar buiten om het uit te proberen. Hij is helemaal in de wolken, en ook Jasmin kan zich in de aankoop vinden. Dus dat wordt wandelen binnenkort. We schijnen een paar koude dagen, en vooral nachten te krijgen, en dan wordt het weer warmer. We zullen zien, ik vind het prima weer, en nu ik nog een extra dekbed heb, zul je mij niet horen klagen. Beter een beetje koud 's nachts, dan zo'n hitte, waarbij je niet eens onder een laken kunt liggen.

Ook het avondeten wordt door Jasmin bereid, maar Louis en ik mogen helpen. Ik maak de guacamole en salsa en Louis proeft de tomaten voor, en helpt met het uitrollen van de tortilla's. Daarbij een lekker gebakken visje, mahimahi, en we hebben weer een heerlijk diner.

Omdat de jongetjes nu echt niet meer met z'n 2-en in 1 wipstoeltje passen, heeft oma ook het 2e stoeltje in elkaar gezet. Nu kunnen we tijdens het eten allebei met 1 voet op een stoeltje de boel in beweging houden.

Dag 7, naar de markt

Vanmorgen werd ik gewekt door Louis, zo rond half 7. Vandaag pannenkoeken als ontbijt! Hij helpt vlijtig mee, dat gaat heel goed. Vandaag is vooral de slacentrifuge in trek, dus dat geeft mij wat armslag om het beslag te maken. Louis mag de rozijnen er in doen, en hij doet dat keurig 1 voor 1, dus je begrijpt, het duurt even voor het beslag helemaal gereed is. Oma gaat bakken, het fornuis is heet, dat weet hij inmiddels wel. Oma gebruikt het pannenkoekenmes van papa, daar hoor je klaarblijkelijk de eieren mee te doen, maar gelukkig kan Louis zich er in vinden, dat oma het voor de pannenkoeken gebruikt.

We hebben nog wat aardbeitjes over, dus die doen we op de pannenkoeken, we zitten samen heerlijk te smullen. Als mama uit bed komt, gelukkig heeft ze lekker geslapen, zijn er nog genoeg pancakes over voor haar ontbijt.

Omdat het mooi weer is, en iedereen in goede stemming, besluiten we naar de markt in Yandina te gaan. (Kijk even op facebook: Yandina Country Markets) Er staat wel een fris windje, maar in de zon is het lekker. Via de toeristische route bereiken we de markt, waar we op zoek moeten naareen parkeerplaats. Jasmin zegt dan altijd: parkeerfee, geef ons een plaatsje, en vanaf de achterbank komt dan de echo van Louis, dat klinkt zo schattig. Ja hoor, een plekje, dus alles uitgeladen en op naar de markt. Dat is echt leuk, op een sportveld, en het zijn kraampjes met van allerlei: 2e hands spullen, vers gebakken brood, veel groente en veel planten en bloemen. Louis krijgt een mandarijntje van een verkoopster, en we besluiten de laatste zak met mandarijnen van haar te kopen, ze zijn lekker en niet duur. Bij de bloemenstal laat ik Jasmin een bos uit zoeken, het worden roze lelies. We kopen boerenkool, dat gaat hier per bosje, om stamppot te maken. Verder nog wat kruiden, en een stukje geitenkaas voor Louis, die vanwege zijn exceem geen koemelk mag. Had ik dat maar eerder geweten, van de prijs van de kaas sla je hier stijl achterover! Floris, neem jij het mee met de kerst? Louis is namelijk dol op kaas. Op de markt staan ook 2 bejaarde hippies, ik kan ze niet anders omschrijven, bluegrass muziek te spelen met een banjo en gitaar. Ze hebben ook een soort poppenspel bij zich, en Louis is er niet weg te slaan. Als hij dan ook nog op een fluit mag blazen, die een stoomtrein nadoet, krijgen we hem amper nog mee.

Weer thuis heeft iedereen honger. De taken zijn weer snel verdeeld, Jasmin de baby's en oma brood maken voor Louis, met uiteraard geitenkaas er op. Dan naar bed, en oma haalt de naaimachine te voorschijn, er zijn nog klusjes te doen. Als Louis uit bed komt, vindt hij de machine prachtig, we gaan samen verder, hij mag op de achteruit knop drukken.

Als diner hebben we vandaag een goed gevulde soep van o.a. bloemkool, met daarover gesnipperde krokant gebakken bacon. Uiteraard klaargemaakt in de Thermomix. https://www.kookrevolutie.nl/ voor degenen die willen weten wat dit voor apparaat is.

Dan hoppa, de mannen in bad, en terwijl Jasmin voedt, ruim ik de keuken op. En dan is er tijd voor het log en een goed boek.

Dag 6, naar de beach

Vannacht en vanmorgen vroeg viel er flink wat regen. In eerste instantie kon ik het geluid niet thuis brengen, maar al gauw herinnerde ik mij van de vorige keer, dat het nogal een lawaai is, zo'n regenbui op een zinken dak. En vooral als het even stopt, dan valt er af en toe met een grote ploink, een druppel uit een boom op het dak. Eigenlijk lijkt het nog het meest op de huisjes bij de Bosrand, waar af en toe een dennenappel op het dak valt. Louis was al heel vroeg wakker, rond 6 uur, maar ja, niet zo gek, want met enorm kabaal, komen er 2 vuilniswagens tegen 5 uur door de straat denderen. En omdat het een doodlopende straat is, komen ze ook nog eens 2 keer langs. En ik dacht nog, verdorie, de bakken niet buiten gezet, maar Jasmin had dat vannacht gedaan, toen ze wakker was voor een voeding, en toch gelijk boven haar midnight snack ging halen. Ik slaap klaarblijkelijk goed, want ik hoor daar niets van, terwijl ik toch met de deur open slaap, om Louis 's morgens goed te kunnen horen. Voor de duidelijkheid: Ik slaap boven, op woonkamer niveau, en de rest slaapt beneden, zie het als een soort dijkwoning.

Dus de was maar in de droger gedaan, maar nog geen half uur later breekt de zon door en is het heerlijk weer. Jasmin hangt alsnog de was buiten op, en ik maak de kids klaar voor vertrek naar vriendin Brooke, die aan de kust woont, ongeveereen 15 min. rijden. We gaan een wandeling maken over de boardwalk richting het strand. Bij Brooke staat ook de wandelwagen van Louis. We maken een lekkere wandeling, en oma plenst nog even met haar voeten in de oceaan. Bij de auto aangekomen, vertrekken we gelijk weer naar huis, want de baby's hebben het niet naar de zin, en de enige manier waarop ze dat kunnen vertellen is huilen. Snel even wat boodschappen, terwijl ik in de auto blijf bij de kinderen en thuis gelijk iedereen uit de auto en voederen. Zowaar valt Louis dit keer ook in slaap, en de baby's rommelen een beetje, maar Jasmin heeft toch dik 1 ½ uur kunnen slapen. Oma heeft met opa zitten chatten met een baby op de arm, en dat lukte ook prima. In ieder geval hebben we nu de wandelwagen hier, dus ik kan ook eens met louuis op stap gaan.

Tegen 4 uur was iedereen fris als een hoentje weer paraat en Jasmin is lekker gaan kokkerellen. Zij kookt graag, en vroeg van de week al aan me, of ik het erg vond dat zij het koken zoveel mogelijk deed. Welnee, ik kook thuis alle dagen, dat is alleen maar fijn als ik dat niet hoef te doen. Waarop Jasmin zei, dat ze blij was dat ze mij ook een beetje kan verwennen, want ik ben tenslotte haar gast. We overleggen wat we gaan eten iedere dag, en komen allebei met ideeën. Als Jasmin kookt, houd ik me bezig met de kinderen, en daar is immers niets mis mee! Lekker van ze genieten hoor!

Vanavond wordt het steak, van de bbq, met championsaus. Daar is witte wijn voor nodig, dus die moet Jasmin nog gauw even halen. Nou, we hebben heerlijk gegeten hoor! Daarna iedereen in bad en naar bed, en terwijl Jasmin voedt, maak ik ons toetje klaar, aardbeien met witte wijn en chocola. Was ook erg lekker, al zeg ik het zelf.

Samen met Jasmin nog een kopje theegedronken, en zitten kletsen.
Nu aan het log, en dan ook richting bed, kan ik in bed nog even het ochtendblad lezen voor ik ga slapen!

Morgen wordt het zo'n 20 graden, en we kijken wel wat we gaan doen, afhankelijk van de nachtrust. Er is in de buurt een markt waar we heen zouden kunnen gaan.

Dag 5, snert eten!

Vandaag heeft oma voor een groot deel van de dag dus de oppas op Louis. We beginnen maar met de was buiten hangen, en het dek van de benedenverdieping (soort veranda zou je kunnen zeggen) aanvegen. Daarna gaan we stofzuigen boven. Zowaar komt nu de vermiste taartvorm ook weer te voorschijn onder een kast. Daar heeft Louis zeker in een onbewaakt moment mee gespeeld!

In oma's slaapkamer rollen we samen de 2 tapijten op die daar opgevouwen liggen, dan blijven ze mooier. Louis helpt heel goed mee, hij kan de stofzuiger aan en uit zetten, en rolt opa's koffer heen en weer. Louis vindt namelijk, dat het kleine koffertje van oma is, en de grote van opa, ook al is opa thuis gebleven. Opa stayed at home, zegt hij telkens heel parmantig.

De buurman is met een of andere machine aan het werk, en Louis wil graag kijken wat Glenn aan het doen is. Dus hup, de rubber laarzen aan, dat doet hij zelf, en op de driewieler naar 2 huizen verderop. Daar wordt inderdaad gewerkt, en Louis staat vol verbazing te kijken. De buren kennen hem, dus ze komen even naar ons toe om met mij kennis te maken. Deze buurman helpt Evert regelmatig met de klusjes, dus hij weet hoe de situatie in elkaar steekt. Als ik op een vraag van hem antwoord, dat ik een aantal weken blijf, knikt de buurman, dat is fijn. Hij maakt zich duidelijk wat bezorgt om moeder en kinderen, zo met papa op zee. Lief en attent, vind ik!

We hobbelen weer terug over het gras, dit keer bergafwaarts, dus ik houd Louis goed in de gaten met de fiets, voor je het weet gaat ie razendsnel. Vandaar dat we ook over het gras gaan en niet over de weg, er is geen stoep. Echt uit wandelen gaan kunnen we niet, de wagen van Louis is nog bij de vriendin, maar we amuseren ons evengoed wel.

Weer thuis drinken we samen “koffie” met een lekker hapje erbij. We gaan samen met de duplo spelen, en om12:15 gaan we samen lunchen, en daarna leg ik Louis in bed. Kan ik mooi beneden even stofzuigen, en de boel wat aan kant maken. Louis leest graag boekjes, die liggen overal verspreid. De was is inmiddels ook al droog, er staat vandaag een beetje wind, dus die kan worden opgevouwen, en oma geniet even van betrekkelijke rust met haar e-reader. Niet dat Louis slaapt, maar hij ligt tevreden in zijn bed te zingen.

Als Jasmin thuiskomt met mooie haren, ga ik aan de snert beginnen. Dat klinkt wel raar, het is zo'n 25 graden, maar ja, het is winter, en dan wil je toch snert eten. Na een uurtje Louis maar uit bed, want van slapen komt niets. We hopen maar dat hij toch wat is uitgerust, door even beperkt te zijn geweest in zijn bewegingsvrijheid.

We eten al om 17 uur onze snert, daarna het badritueel, en om 18 uur ligt Louis er in, en Jasmin is de jongetjes aan het voeden.

Wat we morgen gaan doen weet ik nog niet, onze mogelijkheden zijn natuurlijk wat beperkt met het 3-tal erbij.

Ondertussen heeft Martin het in Krommenie ook naar zijn zin, die is een paar dagen op stap naar de stoomtreinen in Groningen. Dat is heerlijk, voel ik me niet zo opgelaten dat ik hem alleen heb achtergelaten. Daar waren we het trouwens met z'n 2-en helemaal over eens, laten daar geen misverstanden over ontstaan. Voor opa is hier op dit moment niet zoveel te beleven. We hopen volgend jaar wèl met z'n 2-en te gaan!