Nog 1 week!

Nou begint het toch echt op te schieten. Over 1 week ben ik op het tijdstip dat ik dit nu tik bijna halverwege tussen Amsterdam en Brisbane.

Wat wel heel jammer is: Evert vertrekt over 2 dagen naar z'n schip! Ik zal hem dus niet meer “live” ontmoeten, en Jasmin zal zich nog 6 dagen zonder hulp staande moeten houden. Uiteraard zullen haar vriendinnen die een beetje in de buurt wonen haar praktische hulp bieden, maar dat is natuurlijk anders dan dag en nacht iemand standby hebben.

Op het moment dat Evert hoorde dat hij eerder aan boord moest dan gepland, kon oma haar reisschema ook niet meer veranderen helaas.

Nu ja, we hadden ook wel een te mooie planning, we hadden bij voorbaat kunnen weten dat dit niet zou gaan werken. Met een schip weet je het maar nooit!

Gisteren het hele spul nog gezien en gesproken op Skype, en Louis heeft al tegen oma gezegd, dat ze mee mag naar de stoomtreinen in Nambour. Ja zegt Evert, dat is zondagmorgen! Nou, dat gaat wel lukken hoor, met een beetje geluk arriveert oma zaterdag in BliBli tegen een uur of 10 's avonds, gelijk douchen en naar bed, ben ik zondagmorgen zo fris als een uitgewrongen dweil! En gaan we natuurlijk naar de treinen! Is maar 1 x in de maand, dus dat wil ik niet missen.

De paarse koffer staat inmiddels op het logeerbed, en wordt langzaam maar zeker gevuld. Er zitten al flink wat boeken in, de wandkleden natuurlijk, stroopwafels, flessenlikkers en nog wat van dat spul. Alleen nog even een schortje naaien voor keukenprins Louis, en als alles er in zit en de koffer is gewogen, en we zitten nog niet aan de 30 kg, kan er kaas gekocht worden.

De E-reader geladen met boeken, de bankpas op internationaal gezet, kortom, het lijkt er op dat deze oma alles onder controle heeft. (natuurlijk ben ik hierbij geholpen door mijn lieve Martje en mijn lieve, bijna 35-jarige Floris)

Vanavond samen met Floris boodschappen gedaan voor zijn verjaardags-BBQ morgenavond. Gaan we onze nieuwe BBQ inwijden! Gebeurd niet zo vaak, dat we er allemaal zijn op zijn verjaardag, 2 jaar terug zat ik in BliBli, en het komt ook regelmatig voor dat wij in Garderen zitten op zijn feestdag. Dat krijg je met een zomerkind!

Dit zal wel het laatste verhaal vanuit Nederland zijn, dus tot over een week op Reis Mee!

Overigens hebben we in de afgelopen periode veel gefietst en gewandeld, om de conditie van oma goed op peil te houden, zodat ik in staat ben om een tweelingwagen tegen de BliBli-se bergen op te duwen!