Zo, dit is dan echt de laatste, ik ben inmiddels weer in Krommenie b(g)eland.

Het tweede gedeelte van de reis verliep gelukkig ook zonder enig probleem. Bij het aan boord gaan van het toestel, leek het er op, dat ik in mijn eentje een rij van 3 stoelen had. Helaas kwam er net voor de deuren dicht gingen nog een mevrouw binnen, die met krukken liep, en bij mij in de rij kwam zitten. Nu hadden we dus samen een stoel extra. Maar zij had haar been bezeerd, en dat moest ze zo languit mogelijk houden, dus ik kon mijn benen niet op de stoep leggen, maar had wel extra ruimte voor m'n benen. En niemand op de stoel naast je is ook fijn, heb je geen ruzie om de armleuning! Geprobeerd te slapen, maar ik denk dat het bij een imitatie van een slapend iemand is gebleven. Enfin, de tijd kwam ik wel door met muziek. Niet veel gegeten, voor mijn gevoel was het nacht in Australië, en ik zou van Mart thuis een ontbijtje krijgen. Heb wat hapjes genomen, en goed water gedronken, en later om wat zoetigs en fruit gevraagd, wat ik ook netjes kreeg aangereikt. Gooide een bekertje water om, natte broek als resultaat, maar die was weer droog voor we in Amsterdam waren. Tegen 5 uur werd het licht, en begon iedereen zich klaar te maken om aan een nieuwe dag te beginnen. Onder ons gleed de polder voor bij, we zijn er bijna!

Na de landing moesten we zeker nog 20 minuten in een stevig tempo taxiën voor we bij de gate waren. Ik denk dat we zowat in Den Haag zijn geland, wat een stuk zeg voor we op het eigenlijke Schiphol waren. En dan merk je ook waarom een vliegtuig vliegtuig heet, dat is niet erg comfortabel als het zo over de landingsbaan rijdt, je rammelt alle kanten op. Eenmaal uit het ding, een wc opgezocht voor de nodige verfrissing. Bah, wat voel je je toch vies, als je niet even je toet en tanden kunt poetsen. De pascontrole ging uitermate vlot, het wachten op je koffer duurt altijd lang voor je gevoel. Inmiddels had ik al contact gehad met Mart, die stond, voor mij gezien, links bij de uitgang. En ja, daar was de paarse koffer, zo te zien ongeschonden. Snel door de niets aan te geven deur, en daar stond Mart, met een bos bloemen uit eigen tuin! Heerlijk hoor, om elkaar weer te zien. Maar oh, wat mis ik mijn schatten daar in BliBli!

De rit naar huis verliep zonder oponthoud, de andere kant op was het wel heel druk. En thuis ging Mart gelijk een lekker vers sapje voor me maken met een snee krentenbrood. Wat was ik daar aan toe na dat vliegtuig eten! (beter gezegd, geen eten, en dat bevalt me heel goed) Koffer uitgepakt, niets beschadigd gelukkig, op een klein drupje na uit de Golden Syrop pot. Onder de douche, en toen naar het tuincentrum voor nieuwe tuinplanten. We kopen ook wat cactussen voor in de palmbladmandjes, en dat staat erg mooi! Bezig blijven is het parool, en dat lukt. De tuin is best wel een rommel, veel onkruid, dus ik ga de tuin in als we terug zijn. Na de lunch maak ik een beetje jam van onze kruisbessen en laatste rabarber, en bak daar een koek mee in de nieuwe bakvorm. Morgen gaan we met de hele bubs barbecueën, eten we de koek voor toe. Straks nog notenpasta maken, en dan naar mijn eigen bed. Mart heeft het keurig verschoond, we hebben vandaag samen de was gedaan, en hij heeft me verteld hoe hij de hoes om het dekbed heeft gekregen, maar dat mag ik, helaas voor jullie, niet publiceren op mijn log!

De oplettende teller zal zeggen, je hebt maar 27 dagen gelogd, en je bent toch 29 dagen weg geweest. Dat klopt, maar ik ben pas gaan tellen op de zondag na aankomst, de eerste 2 reisdagen hebben een andere titel gekregen.

Maar dit is dan echt de laatste voor deze reis naar Australië, ons volgende avontuur zal zich op de Veluwe gaan afspelen bij camping de Bosrand.

Jullie allemaal bedankt voor het lezen en bekijken van de foto's en jullie leuke commentaren.